ว. ไม่คิดอ่อนโอนไปตามเหตุการณ์เช่นฟังเรื่องโศกก็ไม่โศกตาม.

ใจแข็ง : ว. ไม่ยอมง่าย ๆ, ไม่รู้สึกสงสาร, อดกลั้นความเจ็บปวดหรือทุกข์โศกไว้ได้.

ว. ไม่คิดเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ใครๆ.

ใจแคบ : ว. ไม่คิดเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ใคร ๆ.

ว. ประพฤติในทางผิดตามที่ตนนิยมจนเคยตัวและไม่อาจจะรั้งใจตนเองได้.

ใจแตก : ว. ประพฤติไปตามที่ตนนิยมในทางที่ผิดหรือนอกโอวาทจนเคยตัว.

ใจแป้ว : ว. มีใจห่อเหี่ยว.

ว. (ดู ใจใหญ่ใจโต).

ใจโต : ว. มีใจกว้างเกินประมาณ, มักใช้เข้าคู่กับ หน้าใหญ่ เป็น หน้าใหญ่ใจโต.

ว. คิดเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่เกินควร.